ولی هم اکنون این برایم بسبار خرسند کننده است که این اتحاد وانسجام باعث شده که تن زور گویان بلرزد وهمچنین برای دور نماندن ازاین قافله پویا هر روز به عنوان ونامهای مختلف خود را در گروههایی که بارها به ان توهین کرده اند وکسانی را که در ان عضو بوده اند مورد عتاب قرار داده اندوارد میشوند ولی دیگر این توهین ها وتحقیر ها تاثیری نداشته و کشتی پر امید,پرستاری سوار بر موج بحرانها به پیش خواهد تاخت هر چند کشتی دستخوش بادها و طوفانها گردد ولی بیداری حاصل از این حرکت فقط وفقط باعث شده ناخدای خسته کشتی جای خود را با تازه نفسی عوض کند ولی کشتی از حرکت باز نخواهد ایستاد.من به خودم میبالم که اکنون دوستانی دارم از کل کشور غیر از گیلان خودم از قزوین .مازندران.تبریز .ارومیه.شهر کرد,کرمانشاه ,خوزستان ,اهواز ,مشهد ,یزد,زنجان ,قم ,.....,و,و,ودیگر نقاطی که حضور ذهن ندارم وان عزیزان بر من ببخشایند واین یعنی کشوری شدن ما که فکر نمیکنم هیچ حرفه وصنف دیگری همچنین اتحادی را به خود دیده باشد که البته برای نزدیکی هر چه بیشتر اهدافمان هنوز راهی طولانی در پیش است,راهی که مخافان سعی در سنگ اندازی در مسیرش دارند وما همچنان ادامه خواهیم داد تا فردای روشن پرستاری .

 

 

سارا چکامه ،گیلان ،

۷اردیبهشت ۹۴